எங்கள் வீடு

தென்றலிலே தவழ்ந்து வரும் மலரின் வாசம்
தெவிட்டாத கனியின் சுவை தாயின் நேசம்
தென்னையின் கள்ளமிலா உயர்ந்தோங்கிய பாசம்
தெற்குமூலையில் செம்பருத்தி கதைகள் பேசும்

முற்றத்தில் முத்தாய்ப்பாய் முருங்கை மரம்
சுற்றத்தின் அன்பும் கருணையும் எங்கள் வரம்
குற்றத்தை மன்னிப்போம் என்றும் பல தரம்
வருகை புரியுங்கள் எங்கள் வீட்டிற்கு ஒருதரம்

சாணம் மெழுகிய வாசல் பளபளக்கும் - அதில்
வானம் பார்த்து பூக்கள் பல மினுமினுக்கும்
காணம்பாடி காக்கைகுருவிகள் முனுமுனுக்கும்
தானியங்கள் தின்று நீரருந்தி சலசலக்கும்

வாய்க்கால் தெளிவாய் ஓடும் மிக அருகில்
வாய்ப்பு கிடைத்தால் போதும் ஓடுவோம் நீராட
வாய்க்காது அதுபோல் இன்று குளித்து மகிழ
வாயார வாழ்த்துவேன் வாய்க்காலை என்றும்

மை

பொதி சுமப்பது கழுதையின் முதற் கடமை
விதியை பழித்து முயலாமலிருப்பது முழு  மடமை
நதியில் எறிந்தும் மூழ்காதது தனி திறமைத்
சதிசெய்தாலென்றும் நேரும்  தீரா பகைமை
காலம் கடந்து மெல்ல வெல்வது வாய்மை
காலனிட மிருந்து நம்மை  காப்பது தூய்மை
காக்கைக்கும் தன்குஞ்சு பொன்குஞ்சாவது தாய்மை
உயிர்களெல்லாம் வணங்கும் பராசக்தி பெண்மை
உயிர்த்துடிப்பாய் இருக்கும் விழிப்புணர்வே ஆண்மை
இவ்விருவரும் இணைதேயிருந்தால் இனிமை
தனிமனித சுதந்திரம் இருவருக்கும் சம உரிமை
அனைவர்க்கும் ஞானத்தை அளிப்பது தனிமை